29 Mayıs 2010 Cumartesi

HASRETLİK TÜRKÜSÜ!

AHMET AVCI
ahmetavci3@gmail.com


ZEYNEP’in HİKAYESİ



Çok eskiden köyün birinde Zeynep isimli çok güzel bir kız vardır.

Onaltıya yeni bastığında Zeynep'i köylerindeki bir düğünde yabancı köylerden gelen Ali isimli bir genç görür.


Ali Zeynep'i çok beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına hemen görücü gönderir.


Zeynep'i Ali'ye verirler.


Kısa bir zaman sonra düğünleri olur.


Ali, Zeynep'i alıp yabancı köyüne götürür.

Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker. Bu kadar uzak olduğundan dolayı Zeynep,


anasını babasını ve kardeşlerini tam yedi yıl göremez.


Bu özlem Zeynep'in yüreğinde her gün biraz daha büyüyerek dayanılmaz bir hal alır.


Köyün büyük bir tepesinde bulunan evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için için kendi yaktığı türküyü mırıldanır ve


gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalışırmış.


Oysa kocası, Zeynep'in bu özlemine pek aldırış etmez.


Kaldı ki eski sevgisi de pek kalmadığından kendini fazlaca horlamaya, eziyet etmeye başlar.


Sonunda bu özlem ve kocasının horlaması Zeynep'i yataklara düşürür.


Gün geçtikçe hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için, köyden gelip gidenler de anasının babasının çağrılmasını salık verirler.


Başka çare kalmadığını anlayan Zeynep'in kocası da anasına babasına haber vermeye gider.


Altı gün altı gecelik bir yolculuktan sonra bir akşam üstü Zeynep'in anası babası köye gelirler, Zeynep'i yatakta bulurlar.


Perişan bir halde Zeynep hala türküsünü mırıldanmaktadır.


Aynı türküyü anasına babasına da söylemeye başlar.


Çevresindeki bütün köy kadınları duygulanıp göz yaşı dökerler.


Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır.


Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır.


Sonu ölümle biter.


Herkes Zeynep için göz yaşı döker.


İşte o gün bu gündür bu türkü ayrılığın türküsü olarak söylenip durur.

***
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar


Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler


Annesinin bir tanesini hor görmesinler


Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim


Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim


Babamın bir atı olsa binse de gelse


Annemin yelkeni olsa uçsa da gelse


Kardeşlerim yolları bilse de gelse


Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim


Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim


1 yorum:

Adsız dedi ki...

Sitenizde gezinirken çok güzel paylaşımlar gördük Buzboru olarak başarılarınızın devamını diler.